Każda religia ma swoje obrzędy i tradycje. Niektóre z nich silnie związane są z pogrzebami. Z biegiem lat wiele zasad, praktykowanych przez pokolenia żydów, powoli powszechnieje. Mimo wszystko niektóre grupy, zwłaszcza te ortodoksyjne, nadal skrupulatnie wypełnia zasady Talmudu.
Pogrzeb
Zmarłego do pochówku przygotowuje Bractwo Święte (Chewra Kadisza). Mężczyźni obmywają ciało zmarłego, kobiety ciało zmarłej. W przeszłości nie stosowano trumien. Ciała chowano w samym całunie. Współcześnie zasada ta ulega zmianie. Zmarły jest pochowany w skromnej trumnie, którą po złożeniu do grobu zasypują uczestnicy pogrzebu. W trakcie ceremonii pogrzebowej odmawia się psalmy oraz modlitwy. Bliscy mogą wygłosić mowę pogrzebową, która ma na celu wspomnieć zmarłego. Na pogrzebie obecność rabina nie jest obowiązkowa.
Zgodnie z wiarą ciało nie może być skremowane, pochowane w kryptach lub sarkofagach. Ponadto ekshumacja ciała jest surowo wzbroniona. Wyjątkiem od reguły są nieliczne sytuacje, które po zatwierdzeniu przez rabina, mogą być uznane za powód do ekshumacji ciała. Zmarły zawsze chowany jest w grobie ziemnym. Ceremonie pogrzebowe są bardzo skromne, uczestniczy w nich tylko najbliższa rodzina i przyjaciele.
Cmentarz
W tradycji judaistycznej na grobie zmarłego stawia się stele (macewa). Jest to kamienna płyta skierowana w stronę Izraela. Inskrypcja na takim pomniku wypisana jest w języku hebrajskim. Współcześnie wykorzystuje się nie tylko język hebrajski, ale również ten, w którym komunikowała się dana osoba. Grobów żydów nie wolno przenosić, ani chować w nich innych osób. Grób taki może być przeznaczony tylko dla jednej osoby i nikt nie ma prawa go naruszać.
Na cmentarzach żydowskich obowiązują stanowcze zasady. W tradycji judaistycznej na grobie zmarłego nie stawia się kwiatów, ani zniczy. Zamiast tego umieszcza się kamyk. Ponadto mężczyźni przebywający na cmentarzu mają nakaz nakrycia głowy.
Kiedy odwiedza się groby?
Religijne rodziny odwiedzają groby swoich bliskich w określone dni:
- na koniec sziwy (siedmiodniowy okres żałoby),
- w rocznicę śmierci,
- w miesiącu elul,
- erew (24.12),
- Jom Kipur,
- Rosz ha-Szana,
- Tisza-be-Aw,
- dni postu publicznego.
Cmentarzy nie odwiedza się w:
- szabat,
- Rosz Chodesz
- Chanukę,
- Purim,
- Chol ha-Moed,
- w miesiącu nisan,
- w ciągu pierwszego roku od śmierci (z wyjątkiem końca sziwy).
Cmentarz jest obdarzony dużą czcią. Dopóki na cmentarzu spoczywają prochy, nie można tego miejsca naruszać. Nie można więc na tym terenie sadzić kwiatów, stąpać po grobach, traktować cmentarz jako skrót, spożywać w tym miejscu posiłków oraz wykonywać czynności, których nie może wykonać zmarły (np.: studiowanie Tory). Po każdej wizycie na cmentarzu należy rytualnie oczyścić dłonie (ablucja).
W trakcie pogrzebu odmawia się Kadisz – wyznanie wiary. Ma ona na celu pokazać trwanie w swej wierze, mimo utraty bliskiej osoby.
Tradycje pogrzebowe: Chrześcijaństwo | Hinduizm | Islam | Tybet | Judaizm