Słowianie wierzyli, że śmierć to przejście do innego świata (o nazwie Nawii). Zmarła osoba była zawsze traktowana z należytym szacunkiem i czcią. Na tamten świat zmarły wybierał się w najlepszych szatach oraz ozdobiony najlepszą biżuterią, towarzyszyły mu także wszelkiego rodzaju przedmiotu codziennego użytku, a nawet broń.
Ciało zmarłego zostało spalone na stosie, a prochy przesypane do glinianych naczyń, które następnie zakopywano w ziemii. Ciekawie też wyglądała uroczystość stypy (obecnie polega ona głownie na jedzeniu).
Na cześć zmarłego urządzano igrzyska, zapasy, tańce oraz gonitwy i dopiero po nich zapraszano gości na poczęstunek. Oczywiście wszystko musiało być przeprowadzone godnie dla zmarłego w innym razie wierzono, że zmarły może wrócić na ziemię i będzie straszyć po nocach.
Jak widać każde społeczeństwo, obojętnie na czasy w których żyje oraz na wyznanie – wszyscy starają się czcić zmarłe osoby poprzez odpowiednio zrobiony pogrzeb. W końcu każdy zmarły był za życia bliski dla kogoś i zasługuje na godne pożegnanie.
